Του Κώστα Βαξεβάνη
Ο Αντώνης Σαμαράς έκανε καριέρα ως Μακεδονομάχος. Ούτε ο ίδιος, ούτε άλλοι μπορούν να το αρνηθούν αυτό. Το μόνο που επιδέχεται ερμηνείες, είναι αν η επιλογή της πατριωτικής ατζέντας ήταν μια αθώα επιλογή του ή από εκείνες που ο Σάμιουελ Τζόνσον περιέγραφε ως καταφύγιο της απάτης. Σημασία δεν έχει τι επικαλείται ο Αντώνης Σαμαράς, αλλά τι έχει καταγραφεί ιστορικά.
Ο Αντώνης Σαμαράς, επιμένει και σήμερα, πως έριξε την κυβέρνηση του ευεργέτη του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, γιατί ο τότε πρωθυπουργός μαζί με τους πολιτικούς αρχηγούς προχωρούσαν σε εθνικές παραχωρήσεις για το θέμα της Μακεδονίας. Τι έλεγε όμως ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης για αυτό; Επέμενε (και δεν το κατέγραψε δημοσιογραφικά μόνο ο γράφοντας) πως ο Σαμαράς τον έριξε εξυπηρετώντας οικονομικά συμφέροντα. Ο Μητσοτάκης αποκαλούσε την αποστασία Σαμαρά “προδοσία της τελευταίας ώρας” και όχι αποτέλεσμα διαφωνίας για τα εθνικά θέματα. Ο Στέφανος Μάνος, Υπουργός της κυβέρνησης Μητσοτάκη έχει δηλώσει στο ΣΚΑΙ στις 2 Ιουνίου 2010, πως η ανατροπή της κυβέρνησης το 1993 έγινε γιατί επιχείρησε να ανατρέψει τα συμφέροντα SIEMENS στον ΟΤΕ. Συνεπώς δύο πρωταγωνιστές της εποχής προσδίδουν στην ανατροπή και εκ των πραγμάτων στον Αντώνη Σαμαρά όχι και τόσο εθνικά στοιχεία.
Στην πολιτική αφήγηση του Σαμαρά, ο ίδιος τα έβαλε με την προδοσία (πάλι προδοσία) και αποχώρησε. Η αλήθεια όμως είναι πως ο Σαμαράς αποπέμφθηκε από τη σύσκεψη των Πολιτικών Αρχηγών στο Προεδρικό Μέγαρο, δημιουργώντας μάλιστα την οργή του Κωνσταντίνου Καραμανλή ο οποίος εκφράστηκε με πολλά μπιπ για τον νεαρό Υπουργό. Ο Μητσοτάκης είχε δηλώσει τότε πως η αποπομπή Σαμαρά από την κυβέρνηση ήταν «ομόφωνη απόφαση των πολιτικών κομμάτων».
Τα χρόνια που ακολούθησαν ήταν χρόνια σύντομης Πολιτικής Άνοιξης για τον Σαμαρά, ο οποίος εμφανίστηκε και εξαφανίστηκε ως διάτων αστέρας στο γαλαξία της πολιτικής μακεδονομαχίας για να περάσει στη συνέχεια στο βαρύ πολιτικό χειμώνα της αποξένωσής του.
Άρα συμπέρασμα πρώτο, ακόμη και αν οι συγκυρίες οδήγησαν στην επανένωση του Σαμαρά με το σώμα της ΝΔ (αν και ο ίδιος έλεγε πως δεν θα επιστρέψει στο προδοτικό κόμμα ούτε ως αρχηγός) , η άποψη των ιστορικών στελεχών του κόμματος για τις προθέσεις του το 1993 δεν αναιρέθηκε.
Ας δούμε όμως τι έλεγε επί χρόνια, ακόμη και μέσα στη Βουλή, ο Μητσοτάκης για το Σαμαρά. Δεν τον κατηγορούσε μόνο για την πτώση της κυβέρνησής του αλλά του απέδωσε μεθοδευμένες κινήσεις μέσω των οποίων εξυπηρέτησε την άλλη πλευρά.Τον κατηγόρησε πως ενώ είχε σαφείς οδηγίες να μην συναινέσει στη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας χωρίς όρους, όχι μόνο το έκανε αλλά υπέγραψε και την πρώτη ονομασία των Σκοπίων ως Μακεδονία. Είπε ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης στη Βουλή το 1993:
“Πριν ξεκινήσει (σ.σ.ο Σαμαράς) από τις ΗΠΑ όπου είμαστε μαζί για να πάει στις Βρυξέλλες, του είπα να αντιταχθεί στην Γερμανία, εάν όμως δεν μπορέσεις να υποχωρήσεις να επιμείνεις στην άποψη της μη διάλυσης της Γιουγκοσλαυίας, κοίταξε -τώρα που έχει τόσο μεγάλη ανάγκη η Γερμανία – μπορείς να πετύχεις πλήρη ικανοποίηση των Ελληνικών θέσεων στο θέμα των Σκοπίων.
Και δεν το επέτυχε ο κ.Σαμαράς. Δεν τον κατηγορώ γιατί δεν το επέτυχε. Νέος ήταν, αδύνατος ήταν, αλλά ήταν ανάγκη από εκεί και πέρα να προχωρήσει εκεί που προχώρησε
Και θα πω και κάτι άλλο ακόμα , δεν μου κάνει και πάρα πολύ εντύπωση γιατί δεν έδωσε την μάχη εκείνη, γιατί 12 μέρες πριν, στις 2 Δεκεμβρίου, στο ίδιο το συμβούλιο των υπουργών εξωτερικών, είχε δεχθεί κατά την συζήτηση του κανονισμού να αναφερθεί η δημοκρατία αυτή με σκέτο το όνομα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ!
Κι είχε απλώς διατυπώσει επιφύλαξη, αλλά είχε δεχθεί να μπει στο κείμενο!”
Συμπέρασμα δεύτερο, ο Σαμαράς κατά τον πρωθυπουργό της εποχής εκείνης (και σύμφωνα με τα έγγραφα) υπέγραψε το πρώτο “Μακεδονία” ενώ είχε και μια περίεργη στάση στη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, δηλαδή δεν διαπραγματεύτηκε το όνομα των Σκοπίων προκειμένου η Ελλάδα να συναινέσει στη διάλυση.
Ας προχωρήσουμε όμως λίγο παρακάτω. Ποιά ήταν η θέση του Αντώνη Σαμαρά, ως πρωθυπουργού της χώρας για το μακεδονικό; Η θέση της κυβέρνησης Σαμαρά διατυπώνεται από δύο Υπουργούς Εξωτερικών , τον Δημήτρη Αβραμόπουλο και τον Ευάγγελο Βενιζέλο, ο οποίος μάλιστα ήταν και Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης.
Λέει ο Υπουργός Εξωτερικών Δημήτρης Αβραμόπουλος, κατά τη συζήτηση προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης Σαμαρά, στις 7 Ιουλίου 2012
“Σε ό,τι αφορά την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας (ΠΓΔΜ), το ζήτημα του ονόματος των Σκοπίων δεν είναι απλώς μια διαφορά περί ιστορικών γεγονότων ή συμβόλων, που σίγουρα έχουν αξία.
Είναι θέμα σεβασμού του διεθνούς δικαίου.
Η Ελλάδα, επιδεικνύοντας το απαιτούμενο εποικοδομητικό πνεύμα, προέβη σε ένα μείζον συμβιβαστικό βήμα, αποδεχόμενη σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό και χρήση έναντι όλων (erga omnes)”
Το 2014, ο Υπουργός Εξωτερικών και Αντιπρόεδρος κυβέρνησης Ευάγγελος Βενιζέλος, στην 69η Ολομέλεια ΟΗΕ καταθέτει επισήμως (πιο επίσημα δεν γίνεται) την ελληνική θέση:
«Προτείνουμε μια αμοιβαία αποδεκτή σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό πριν από τη λέξη “Μακεδονία” για κάθε χρήση, erga omnes».”
Συμπέρασμα τρίτο λοιπόν, ο Σαμαράς ως κυβέρνηση, είχε διατυπώσει τη θέση που διατυπώνει και ο Καραμανλής το 2008 και η σημερινή κυβέρνηση.
Ο Σαμαράς, ζώντας έναν δεύτερο πολιτικό χειμώνα, στον οποίο μάλιστα υπάρχουν βαριά τα σύννεφα του τυφώνα της Novartis, επιχειρεί μια δεύτερη ηρωική έξοδο ως μακεδονομάχος και εθνεργολάβος. Τα κίνητρά του και πάλι δεν φαίνονται και τόσο αθώα. Δεν μπορεί το 2014 να έχει τη θέση της σημερινής κυβέρνησης αλλά το 2018 να την κατηγορεί για προδοσία. Τα Μυστικά του Βάλτου του Αντώνη Σαμαρά, μπορεί να προτάσσουν μακεδονομαχίες και λάβαρα, αλλά είναι γεμάτα από λασπώδη κίνητρα. Κατά τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη πρωτίστως, ο οποίος δεν έχει καμιά σχέση με τον Κυριάκο Μητσοτάκη αφού εμφανίζεται Σαμαρίζων, πατροκτόνος και αδελφοκτόνος. Ο τελευταίος έχει ενδεχομένως πειστεί πως η λάσπη γύρω του, είναι ιαματική και προκειμένου να πετύχει το σκοπό του, δεν έχει παρά να βουτήξει ως το λαιμό.
ΥΓ: Τολμώ να διατυπώσω την πρόβλεψη, όπως ο Σαμαράς θα αποδειχθεί ο terminator, ο εξολοθρευτής των Μητσοτάκηδων. Έριξε τον Κωνσταντίνο, παρεγκώνισε τη Ντόρα και τώρα ετοιμάζεται για το επιδόρπιο.
